Wykład Antoniego Michnika. Tekstualna architektura dźwięku

Wykład Antoniego Michnika: Tekstualna architektura dźwięku – spojrzenie na związki konceptualizmów i muzyki eksperymentalnej z perspektywy twórczości Hanne Darboven

Nigdy nie było jednego konceptualizmu i nigdy nie było jednej muzyki eksperymentalnej ani jednej sztuki dźwięku. Dzisiaj, gdy nieustannie przepisujemy historię awangard i neoawangard, warto kierować nasze spojrzenia z nieoczywistych perspektyw, ukazywać te zjawiska przez zaskakujące pryzmaty. Wysoce strukturalna, oparta na akcie pisania sztuka Hanne Darboven od lat funkcjonuje jako ważny model konceptualizmu inspirujący odrębną drogę w sztukach wizualnych lat 60., 70., 80. Ale strukturalne kompozycje Darboven bywają niekiedy również wykonywane jako utwory muzyczne, ujawniając głęboki związek z muzycznymi minimalizmami lat 60. i 70. Najwyższa pora, by spojrzeć na historię konceptualnych nurtów muzyki eksperymentalnej właśnie z perspektywy jej twórczości, zadając na nowo pytania o znaczenie takich pojęć jak „struktura”, „przestrzeń”, „zapis”. Dzięki takiemu spojrzeniu być może dostrzeżemy nowe wątki również w twórczości innych twórców działających na neoawangardowych, intermedialnych pograniczach.

Antoni Michnik, doktorant w IS PAN, absolwent IHS UW, historyk kultury, performer. Członek założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC. Od jesieni 2013 w redakcji magazynu „Glissando”. Publikował m.in. w „Dwutygodniku”, „Kontekstach“, „Kwartalniku Filmowym”, „Kulturze Popularnej”, „Kulturze Współczesnej”, „Przeglądzie Humanistycznym”, „Roczniku Historii Sztuki”. Współredaktor książek Fluxus w trzech aktach. Narracje – estetyki – geografie Grupy ETC (Wyd. Krytyki Politycznej, 2014) oraz Poza Rejestrem. Rozmowy o muzyce i prawie autorskim (Fundacja Nowoczesna Polska, 2015). Laureat Konkursu Polskich Krytyków Muzycznych „Kropka”, obecnie zajmuje się głównie sound studies. Solo oraz z Grupą ETC występował