WYKŁAD MIKOŁAJA POLIŃSKIEGO: CZY LINIE PODRÓŻUJĄ W CZASIE?

Impulsem do przygotowania „wykładu” stała się wystawa „KROPKI, KRESKI, ZYGZAKI”, prezentowana obecnie w Archiwum Idei, która przywołała w mojej pamięci serie abstrakcyjnych rysunków Indian Yãnomãmi, odkrytych w Ameryce Południowej przez znakomitego artystę i pedagoga Lothara Baumgartena, w którego pracowni studiowałem wiele lat temu w Berlinie.

Prace przedstawione w Archiwum Idei oraz ich wzajemne relacje spowodowały odczucie swoistej relatywności czasu. Zacząłem się zastanawiać, czy jest to moje subiektywne wrażenie, czy – przypuszczalnie –  jednak coś więcej?

Dlaczego w tym kontekście przypomniałem sobie akurat prace Indian Yãnomãmi, które widziałem tylko raz w 2012 r. na wystawie „Abend der Zeit – Señores Naturales” w Muzeum Folkwang? 

Być może stoi za tym szczególne wrażenie „utrwalania czasu” towarzyszące „odczytywaniu” rysunków, a może budujące je linie sprawiają poczucie permanentnej podróży w czasie?

Na te i inne pytania chciałbym spróbować znaleźć odpowiedź podczas czwartkowego spotkania (22 grudnia).

Mikołaj Poliński ur. w 1977 roku w Poznaniu. W latach 1996–2001 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz Universität der Künste w Berlinie. Prowadzi XVI Pracownię Rysunku w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Rysownik, malarz, twórca układów przestrzennych budowanych z rysunków, obrazów, obiektów i elementów architektonicznych, czasem ingeruje w materię miejsca, w którym pracuje. Interesują go pogranicza sztuk wizualnych i muzyki. Od 2003 roku prowadzi galerię Naprzeciw (UAP), był zaangażowany w projekty kuratorskie, między innymi współtworzył program Galerii Aneks w Poznaniu, był kuratorem w Haus am Lützowplatz w Berlinie oraz w Contemporary Art Museum Ise w Japonii. Stypendysta DAAD w Berlinie oraz MKiDN.

Prezentował swoje prace na wystawach w Galerii Działań (Warszawa 2022), Osaka Kansai International Art Festival (2022), Muzeum Susch (2020), “+1art”, Osaka (2019, 2018), Galerii Muzalewska Poznań (2019), Haus der Kunst, München (2018), Haus am Lützowplatz, Berlin (2015), Contemporary Art Museum, Ise (2015), Fundacji Profile, Warszawa (2014), Galerii Miejskiej “Arsenał”, Poznań (2013, 2001), w MOCAK-u, Kraków (2013),  w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Warszawa (2012, z Misą Shimomurą w Emerson Gallery, Berlin (2012), w  Zenshi, Tokio (2009, 2006), z Misą Shimomurą w Galerii Oko/Ucho, Poznań (2008), w Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Hiroshima (2007), Daiwa Press Viewing Room, Hiroshima (2006), Pawilonie Utopia, Konstantynowo k. Poznania (2004, 2005), w Galerii Akumulatory 2 (Inner-Spaces), Poznań (2002).

Projekt dofinansowano ze środków miasta Poznania